بررسی الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی و تشخیص ژنهای کد کننده انتروتوکسین aتا e در staphylococcus aureus جداشده از پنیر

استافیلوکوکوس اورئوس باعث مسمومیت غذایی از طریق آزاد کردن انتروتوکسین ها در غذا می شود. این مطالعه با هدف ارزیابی حضور ژن های مولد انتروتوکسین های a تا e و مقاومت آنتی بیوتیکی در استافیلوکوکوس اورئوس کواگولاز مثبت جدا شده از نمونه های پنیر عرضه شده در سطح شهر مشهد انجام شد. از 25 نمونه (25 درصد) از 100 نمونه پنیر مورد بررسی، استافیلوکوکوس اورئوس با میانگین آلودگی cfu/gr5 10 ×5/5جداسازی گردید. کلیه جدایه ها به روش pcr مورد تایید قرار گرفتند. از مجموع 25 سویه تایید شده، 6 سویه (24 درصد) دارای حداقل یک ژن کد کننده انتروتوکسین بودند. بیشترین فراوانی مربوط به ژن مولد انترتوکسین (sea) a 4 سویه (16 درصد) و سپس ژن مولد انتروتوکسین (sec) c 2 سویه (8 درصد) بود، هیچ کدام از سویه ها واجد ژن مولد انتروتوکسین های e,d,b نبودند. حساسیت یا مقاومت آنتی بیوتیکی سویه ها با استفاده از روش انتشار از دیسک توسط 14 آنتی بیوتیک مختلف ارزیابی گردید. بر اساس نتایج بدست آمده 100 درصد جدایه ها حداقل نسبت به یک آنتی بیوتیک مقاوم بودند. بیشترین میزان مقاومت به ترتیب نسبت به پنی سیلین (92 درصد) ، آمپی سیلین (72 درصد)، اگزاسیلین (60 درصد) مشاهده شد. هیچ کدام از سویه ها نسبت به ونکومایسین و جنتامایسین مقاومت نشان ندادند. با توجه به میزان بالای آلودگی استافیلوکوکوس در پنیر و سطح قابل توجه مقاومت آنتی بیوتیکی، استافیلوکوکوس های انتروتوکسیژنیک در پنیر، به عنوان خطر بالقوه برای سلامت مصرف کننده می باشند، لذا تشخیص این سویه ها و کنترل منبع آلودگی پنیر باید به عنوان بخشی از استانداردهای کنترل کیفی پنیر و محصولات لبنی مورد توجه قرار گیرد. کلمات کلیدی: استافیلوکوکوس اورئوس ، انتروتوکسین ،,pcr مقاومت آنتی بیوتیکی.?